واژه «ام» در زبان عرب به مادر اطلاق می شود، اما معنای دقيق و ريشه ای آن «اصل» می باشد و از آنجايی كه اصل و بنيان و وجود انسانی در رحم مادر تكامل می يابد، و در ادامه از شيره وجود وی ارتزاق می كند اين شخصيت بزرگوار را «ام» يا همان «اصل» ناميدند، توجه به اين اصل و كسانی كه در آينده ای نچندان دور می خواهند پرچمدار اين اصل باشند از اوجب واجبات است؛ زيرا زنان و دختران، پايه‌ريزان اصلی جامعه هستند و نسل‌ها از ايشان ادامه پيدا می‌كند و تربيت در دامان ايشان به منصه ظهور می‌رسد همچنان كه در روايات نيز داريم كه اگر ديديد نسبت به ما اهل بيت(ع) محبت و كرنش داريد، زياد برای مادرتان دعا كنيد.

اين روزها زياد در كربلا، بين‌الحرمين، اطراف حرمين، خيمه‌گاه، تل زينبيه(س) و ديگر امكان مقدس اين شهر قدم می‌زنم و به دنبال سوژه‌های مناسب برای عكاسی يا گزارش خبری هستم، از طرفی هم به دليل تعطيلات ده روزه عيد فطر در عراق، حجم زيادی از خانواده‌های عراقی از نجف، موصل، بغداد، بصره و... در اين شهر حضور دارند، اما صد آه و صد افسوس، و تأسف بيشتر برای آنكه در چنين مكانی شاهد چنين مناظری هستم.

از گذشته‌های دور عرب به عنوان قومی كه حساسيت بالايی نسبت به ناموس خود دارد شناخته می‌شد به نوعی كه كمتر حضور زنان در جوامع عرب ديده می‌شد، روبند، چادرهای خاص عربی با آن كيفيت حفظ حجاب و... از مشخصات جامعه عربی بود، از طرفی هم، چون برخی از جوامع عربی با ائمه معصومين(ع) به نوعی پيوند خورده‌اند، اين حساسيت در آنها چند برابر بود، برای نمونه اهالی نجف اشرف، كربلای معلی و... علاوه بر رعايت آموزه‌های دينی كه دستور اسلام و خداوند متعال است، به دليل حضور امامی چنين بزرگوار و وقوع واقعه‌ای چنين بزرگ در طول تاريخ در اين مكان، بيش از ديگران به حرمت اين حرمين شريف و اماكن مقدسه به اين مسائل توجه داشتند.

اما امروز به دليل غلفت ما و فعاليت مستمر استكبار جهانی و دشمنان اسلام وقتی در كربلا قدم می‌زنی چند نكته باعث رنجش خاطر می‌شود كه يكی از آنها كه مربوط به مسئله حجاب و عفاف است، مورد توجه من است. امروز ديگر در كربلا از روبند زنان خبری نيست، به ندرت، صورت زنان عريان شده است، امروز شما در ميان زنان كربلا ديگر آن جلابيب را نمی‌بينيد كه به نحو اتم و اكمل ساتر آنها بود، دختركان چادرها را به عقب كشيده و در نيمه سر قرار می‌دهند، و وااسفا كه برخی حتی چادر از سر برداشته و با پوشيدن لباس‌های تنگ و براق در خيابان‌ها قدم می‌زنند.

بله! امروز دشمن همان شبيخون فرهنگی كه در باب عفاف و حجاب به كشور عزيزمان ايران وارده كرده و موفق هم بوده است، در عراق از سر گرفته، چون آنها فهميده‌اند كه عامل اصلی سربلندی ملت ايران در ۸ سال جنگ تحميلی، يا هر حركت اسلامی دندان‌شكن نه جوانان رشيد كشور بلكه زنان پاكدامن مسلمان بودند كه آنگونه در مقابل يد توانمند استكبار ايستادند، جوان شهيد ايرانی، عراقی و... ابزار و سلاح زن مؤمن مسلمان بود كه او را برای چنين روزی آماده كرده است و در اين روز از آن بهرمند شد و از دامان او آن مرد گرامی به معراج رفت.

باری، امروز دشمن همين حربه را در عراق و خاصه در عتبات عاليات پيش گرفته است تا با ايجاد تزلزل در پايه‌های اصلی جامعه اسلامی، يعنی زنان پاكدامن به هدف اصلی خود، يعنی نسلی متزلزل از جوانان مسلمان برسد تا بتواند چنبره سياه استعمار خود را مجددا بر ممالك اسلامی خاصه شيعه، بيندازد.

ديدن اين صحنه‌ها برای دردمندان شيعه در هر جايی سخت و مشمئزكننده است، اما در كنار بارگاه غيرت الله، خليفةالله، يدالله، آنكه تمام هستی خود را فدا كرد فقط برای اينكه امر به معروف كند و نهی از منكر سخت‌تر است، چه پاسخی داريم كه در برابر اباعبدالله الحسين(ع) ارائه دهيم؟ در كنار مضجع شريفشان جامعه به سويی می‌رود كه مورد رضای ايشان و هيچ‌يك از پيروان ايشان نيست.

جواب عباس بن علی(ع) را چه داريم كه بگوييم آنكه نسبت به ناموس غيرتمند بود و تمام تلاشش برای حفظ حريم نواميس بود، به ياد بياوريم كه ايشان برای چه فدا شدند، به ياد بياوريم كه علی اكبر(ع) چرا به دهان اژدهای جهالت و پلشتی رفت؟! بياد بياوريم كه زينب كبری(س) وقتی قصد زيارت حرم رسول اكرم(ص) را می‌فرمودند، اميرالمؤمنين چراغ راه را خاموش كرده در دل شب ايشان را در ميان خويش و حسنين(ع) قرار می‌دادند تا مباد چشم اجنبی بر اين بانوی بزرگوار بيفتد.

وای برما كه فراموش كرديم كه زهرای مرضيه(س) حتی برای حفظ حجاب در تشييع پيكر پاكشان نيز نگران بودند، و اين در حالی بود كه ايشان را مخفيانه و دور از چشم ديگران به خاك سپردند.

خواهر مسلمان، ای اصل و ريشه جامعه اسلامی و كسی كه بهشت با آن مقام و منزلت در زيرپای توست، فرهنگ برهنگی از جنس تو نيست، فرهنگ برهنگی برازنده تو نيست، حركت به اين سمت و سو جز به تاريكی و ظلمت رو كردن نيست، بپذير كه تو می‌توانی همنشين زهرای مرضيه(س)، خديجه كبری(س)، زينب كبری(س)، مريم(س) و زنان برگزيده جهان باشی پس رسيدن به اين فضائل را برای دستيابی به هيچ نابود مكن.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: